Ελληνική Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία

Συνεχώς και αυξάνονται κάθε χρόνο και περισσότερο οι παραγγελίες πλοίων από μέλη της Ένωσης Ημερόπλοιων σε τουρκικά ναυπηγεία. Η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας μας έχει πλέον ξεπεραστεί και ενώ ήμασταν 20 χρόνια ακόμη πρωτοπόροι τουλάχιστον μέσα στη Μεσόγειο, τώρα πλέον αποτελούμε τον φτωχό συγγενή των υπολοίπων γειτονικών μας κρατών.

Πώς να μη συμβεί αυτό τη στιγμή που ενώ όλες οι γειτονικές ναυπηγικές βιομηχανίες είχαν σαν κύριο σκοπό τον εκσυγχρονισμό τους, εμείς οι Έλληνες αγωνιζόμασταν πώς να αυξήσουμε το κόστος μας με απεργίες, με νέους φόρους και οπισθοδρόμηση; Μία απλή άδεια για επισκευή στο Πέραμα των πλοίων μας πριν δύο χρόνια κόστιζε 10 €! Τώρα με την επιβάρυνση του νέου φόρου ΕΚΟΕΜΝ από το 2002 τα 10 € έγιναν 62 € (έξι φορές επάνω). Δηλαδή μερικές φορές κοστίζει περισσότερο η άδεια από την επισκευή. Κατά τα άλλα η ναυπηγοεπισκευή στο Πέραμα περνάει την μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της.

Το ημερομίσθιο του εργαζομένου στην ελληνική ναυπηγοεπισκευή χρεώνεται στο πλοίο το λιγότερο 145 €!;, ενώ το αντίστοιχο στην διπλανή μας Τουρκία χρεώνεται με 30 €. Στην Ελλάδα η μέση τιμή επισκευής σε λαμαρίνα είναι 3 € ενώ στην Κίνα είναι 1 €. Φυσικά τα κινέζικα ναυπηγεία είναι κλεισμένα για κατασκευές πλοίων μέχρι το 2013.

Βέβαια όλοι οι υπεύθυνοι προσπαθούν. Το μητρώο για την εξυγίανση των ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων του Περάματος εδώ και 10 χρόνια ψήνεται. Συνεχείς υποσχέσεις από τους αρμόδιους ότι θα ξεκινήσει. Δεν έχει κανείς το κουράγιο να δώσει το έναυσμα του εκσυγχρονισμού. Δυστυχώς όλοι κρύβονται πίσω από το γραφείο τους και η ναυπηγοεπισκευή μαζί με την επισκευή αποτελούν πλέον παρελθόν. Δεν είναι ανάγκη να γίνει καμιά προσπάθεια. Όλα έχουν τελειώσει...

Ευτυχώς παραδόθηκε και το ναυτιλιακό βιομηχανικό πάρκο του Περάματος ώστε να μετεγκατασταθούν εκεί όλες οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με τη ναυπηγοεπισκευή στον Πειραιά και το Πέραμα. Φυσικά και εδώ η Ελλάδα πρωτοπορεί. Η χώρα με τα μεγαλύτερα παράλια στη Μεσόγειο και με την αρχαιότερη ναυτική παράδοση έφτιαξε το ναυτιλιακό βιομηχανικό πάρκο, ξέρετε πού; Επάνω στο βουνό του Σχιστού Πειραιά! Δηλαδή όλοι οι επισκευαστές πλοίων θα αγοράσουν έναντι αδράς αμοιβής το οικόπεδο στο βιομηχανικό πάρκο επάνω στο βουνό, θα κατασκευάσουν το εργοστάσιό τους εκεί και σε κάθε επισκευή πλοίου θα κατεβαίνουν από τα χειμαδιά με τα εργαλεία τους από το βουνό και θα αναλαμβάνουν εργασία! Μόνον το κόστος μεταφοράς να χρεώσουν στο πλοίο είναι αρκετό.

Δεκαετίες τώρα οι αναπτυξιακοί νόμοι συνεχώς τρέχουν. Σκοπός τους να ενισχύσουν όχι μόνο ασθενείς κοινωνικές ομάδες αλλά και επιχειρηματικούς βιομηχανικούς τομείς που λόγω καθυστέρησής τους στον εκσυγχρονισμό έμειναν πίσω. Η ναυπηγοπισκευαστική ζώνη Περάματος, βιομηχανία καθαρά συναλλαγματοφόρος και κάποτε κερδοφόρα, ουδέποτε μα ουδέποτε έχει ευνοηθεί από τους αναπτυξιακούς νόμους. Τη στιγμή που οι κατασκευές πλοίων παγκόσμια από όλα τα κράτη επιχορηγείται στην Ελλάδα είναι ανεπαρκής. Η ναυπηγική επανάσταση έχει ξεκινήσει εδώ και 20 χρόνια. Στην Κορέα όλα τα ναυπηγεία της χώρας κατασκευάζουν περίπου 35 πλοία, δηλαδή παραδίδονται 2,5 πλοία κάθε μήνα. Εμείς στην Ελλάδα... ένα μεγάλο μηδέν.

Επιεικώς είμαστε απαράδεκτοι! Βέβαια όλα βαίνουν ομαλά. Σα να μη συμβαίνει τίποτα. Όλοι βρίσκονται σε εγρήγορση προσπαθώντας να βρουν λύση. Ο κόσμος επεκτείνεται. Η τεχνολογία και ο άνθρωπος έφτασε στον Άρη κι εμείς οι Έλληνες προσπαθούμε να βρούμε πόσα είναι τα μισά της χιλιάδας.

Η ανανέωση της ακτοπλοΐας μας έχει ήδη ξεκινήσει και η προσπάθεια Ελλήνων πλοιοκτητών να δώσουμε παραγγελίες σε ελληνικά ναυπηγεία έπεσε στο κενό. Τα δύο νέα κουφάρια από την παραγγελία σε μεγάλα ελληνικά ναυπηγεία του κ. Στρίντζη είναι σαφές μήνυμα σε όλους μας. Κατασκευές μετρίου μεγέθους που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν.

Όχι! Δεν πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να υποταχτούμε. Πρέπει να παλέψουμε χωρίς παχιά λόγια και υποσχέσεις. Πρέπει όλοι μας να βοηθήσουμε να αναστηθεί η ναυπηγοεπισκευαστική μας βιομηχανία και να συνεχίσουμε την ελληνική παράδοσή μας. Έχουμε την τεχνογνωσία και το εργατικό δυναμικό αλλά μας λείπει η θέληση και η φαντασία.