ΠΕΡΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΥΔΕΙΣ ΛΟΓΟΣ
| Πώς "βγάζουμε τα μάτια μας" μόνοι μας στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα | | |
|
 Μία ακόμη απόδειξη του ελληνικού οικονομικού παραλογισμού είναι ο τομέας των ναυπηγοπεπισκευών στον οποίο η χώρα μας κατείχε αξιόλογη θέση μέχρι πριν από αρκετά χρόνια. Σήμερα η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει οποιαδήποτε υποδομή και τεχνογνωσία που διαθέτει μέσα από την απαξίωση αυτού του κλάδου ο οποίος απασχολεί άμεσα και έμμεσα περισσότερους από 10.000 εργαζομένους.
Και ενώ οι χώρες της Μεσογείου αναδιοργανώνονται και προετοιμάζονται για το μεγάλο πάρτι των επισκευών πλοίων αφού στην περιοχή αναμένεται να αυξηθεί περισσότερο από ποτέ η ναυτιλία λόγω της ενεργειακής ανάπτυξης στην Ελλάδα αρεσκόμαστε να βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας και μετά να ζητούμε ελεημοσύνη για να ζήσουμε όταν θα μπορούσαμε να μην έχουμε ανάγκη κανένα.
Χαρακτηριστικά το μέσο κόστος επισκευής ενός πλοίου να φτάνει το 1 εκατ. ευρώ κάτι που γίνεται κάθε δεύτερο χρόνο αντιλαμβάνεται κανείς πόσα έσοδα και πόσες θέσεις εργασίας θα είχαμε στον τομέα αυτό και ποια η συμβολή του στην ελληνική οικονομία.
Αυτή την περίοδο οι χώρες σε όλη τη Μεσόγειο επενδύουν στη ναυπηγοεπισκευή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Τουρκία, η έχει κατασκευάσει περισσότερα από 100 ναυπηγεία τα οποία ειδικεύονται σχεδόν αποκλειστικά στις επισκευές με ορισμένα από αυτά ανήκουν στον κρατικό φορέα Turkish Shipbuilding Industry Inc.
Σύμφωνα με πληροφορίες εκτιμάται ότι μετά από πέντε χρόνια η προσφορά πλοίων προς επισκευή θα αυξηθεί κατακόρυφα και για αυτό ο κλάδος αυτός παρουσιάζει άνθιση στις χώρες της Μεσογείου πλην της Ελλάδας (γιατί άραγε) !
Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Πειραιά κύριος λόγος που δεν χρησιμοποιείται η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της Ελλάδας από τις ναυτιλιακές εταιρείες σε ποσοστό 83% είναι ο χρόνος παράδοσης και το κόστος. Έτσι, πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες του χώρου σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν επενδύσεις στο εξωτερικό.
Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του προέδρου της ΝΕΖ αναφορικά με το θέμα αυτό επισημαίνοντας ότι για ασήμαντους λόγους πραγματοποιούνται απεργίες στα ναυπηγεία που έχει σαν αποτέλεσμα την καθυστέρηση των παραδόσεων των πλοίων και φυσικά την δυσφήμιση του κλάδου ο οποίος φυσικά μαραζώνει.
Εδώ τίθεται το θέμα της ευθύνης των συνδικαλιστικών οργανώσεων οι οποίες ενώ έχουν σαν αποστολή την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων δυστυχώς με τις πράξεις τους φροντίζουν έτσι ώστε σύντομα να μην υπάρχουν εργαζόμενοι λόγω της απαξίωσης του κλάδου.
Και όλα αυτά όταν οι Έλληνες τεχνίτες θεωρούνται από τους Έλληνες εφοπλιστές οι καλύτεροι στον κόσμο, οι οποίοι όμως χάνουν αυτό το πολύτιμο πλεονέκτημα λόγω των καθυστερήσεων που παρουσιάζονται στις εργασίες εξαιτίας των απροειδοποίητων απεργιών.
Τελικά το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα τι επιθυμεί Έλληνες εργαζόμενους ή Έλληνες ανέργους να ζητούν ελεημοσύνη για να ζήσουν την στιγμή που θεωρούνται οι καλύτεροι τεχνίτες στο είδος τους ;
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου