Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ

Του Αλέκου Λιδωρίκη

Eνα εκατομμύριο χρόνια χρειάζεται για να αποσυντεθεί ένα ι γυάλινο μπουκάλι που ασυναίσθητα κάποιος από εμάς ξέχασε φεύγοντας από την ακτή και το πήρε το κύμα ή το πέταξε στη θά­λασσα από το κατάστρωμα του πλοίου. Ενα πλαστικό μπουκάλι χρειάζεται 450 χρόνια για να αποσυντεθεί, ένα κουτάκι αλουμινί­ου από 80 μέχρι 200 χρόνια, μια λαστιχένια σόλα 50-80. ένα νάιλον ύφαομα 30-40, ένα πλαστικό ποτηράκι 50. ένα κουτί κονοέρ-ίίυΝ επίσης 50 χρόνια, μια πλαστική σακούλα 10-20, ένα φίλτρο τσιγάρου 1-5, μάλλινα ρούχα επίσης 1-5, κσντραπλακέ 1-3, μια χάρτινη συσκευασία γάλακτος 3 μήνες, ένας πυρήνα» μήλου 2 μή­νες, μια εφημερίδα 6 εβδομάδες, μια φλούδα πορτοκαλιού 2-5 ε­βδομάδες και μια χάρτινη πετσέτα 2-4 εβδομάδες. Στοιχεία που μεταφέρουμε από το ενημερωτικό φυλλάδιο με τη «σφραγίδα» της «Ελληνικής Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος ΗΕΙΜΕΡΑ». του «Μεσογειακού Γραφείου Πληροφόρησης για το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και την Αειφόρο Ανάπτυξη Μΐο-Εεςΰε», της οργάνωσης «Καθαρή Ελλάδα» και αρμόδιων περιβαλ­λοντικών τομέων του ΟΗΕ και είναι χρήσιμα για τον καθένα μας λίγο πριν ξεκινήσει τις καλοκαιρινές του αποδράσεις. Η μόλυνση των ακτών και των θαλασσών μας δεν προέρχεται, ό­πως ίσως πιστεύουν οι περισσότεροι, κυρίως από θαλάσσιες δρα­στηριότητες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η προέλευση των απορριμ-

μάτων που καταλήγουν στη Μεσόγειο Θάλασσα είναι κατά 80% ηό χερσαίες δραστηριότητες και μόλις κατά 20% από θαλάσακίν Στη θάλαοα είναι πολύ πιθανό να καταλήξουν ακόμη σκουπίδια που πετιούνται ή ξεχνιούνται όχι μόνο στις ακτές αλλά και στους δρόμους ή και οε υπονόμους.

Ιδιαίτερα για τη χώρα μας η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλο­ντος αποτελεί άμεση προτεραιότητα, καθώς τα νησιά μας και οι α­κτές μας αποτελούν «ξωτικά όργανα» της πατρίδας μας. Τα στοι­χεία που μεταφέρουμε από την ιστοσελίδα της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού για τον αριθμό Των νησιών και το μήκος των ακτογραμμών μας είναι επίσης εντυπωσιακά: το ανάπτυγμα ίων ακτών της Ελλάδας στο σύνολα του. ηπειρωτικό και νησιωτικό, ανέρχεται οε 18.400 χιλιόμετρα. Συγκριτικά αυτό το μήκος αντιστοιχεί με περίπου 7 φορές το μήκος των ακτών της Γαλλίας ή το 0,7 των ακτών ολόκληρης της αφρικανικής ηπείρου! Το πλήθος των νήσων, νησίδων και βραχονησίδων είναι 9.835. εκ των οποίων 228 κατοικημένα. 1.354 κόλποι και όρμοι, 161 στενά και δίαυλοι και 520 λιμένες. Ο τουρισμός μας που βασίζεται σε με­γάλο μέρος στη νησιωτική Ελλάδα συμβάλλει κατά 18% στο συνο­λικό ΑΕΠ της χώρας, με ό.τι αυτό συνεπάγεται σε θέσεις απασχόλησης. ρυθμό ανάπτυξης κλπ.

Και κλείνουμε με ένα αισιόδοξο μήνυμα: με τη «Γαλάζια Σημαία» βραβεύτηκαν φέτος 425 ελληνικές ακτές και 8 μαρίνες, με αποτέ­λεσμα η Ελλάδα κατέχει τη 2η θέση ανάμεσα σε 39 χωρεί..

ΥΔΡΟΠΛΑΝΑ ΤΕΛΟΣ.

Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ.

Άδοξο τέλος για τα υδροπλάνα της AirSea Lines.

Οι βασικοί μέτοχοι της εταιρείας αποχώρησαν, 60 άτομα απολύθηκαν από τα υδατοδρόμια όλης της Ελλάδας, οι πτήσεις ανεστάλησαν και 25 εκατ. ευρώ «πνίγηκαν στο βυθό» του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους.
Ωστόσο, όλα είχαν ξεκινήσει ιδανικά ή τουλάχιστον έτσι έδειχναν. Υπουργοί Μεταφορών και Εμπορικής Ναυτιλίας συνωστίζονταν για φωτογραφίες με τους Καναδούς επιχειρηματίες της μητρικής AirSea Lines, στο Lagonissi Grand Resort.
Τα χρόνια πέρασαν, οι τυμπανοκρουσίες του 2004 σίγησαν, καθώς ακολούθησε η απότομη προσγείωση στην ελληνική πραγματικότητα.
Η τελευταία κραυγή αγωνίας...
«Τέσσερα χρόνια αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα, λόγω των αργών ρυθμών διεκπεραίωσης των υποθέσεων από τις δημόσιες υπηρεσίες και πλέον έχουμε φτάσει στα όρια, ως επιχείρηση, που έχει επενδύσει πάνω από 20 εκατ. ευρώ και απασχολεί πάνω από 70 άτομα προσωπικό.
Επιπλέον, η επίμονη καθυστέρηση λειτουργίας υδατοδρομίου στην Αθήνα μας καθιστά παράλυτους, με αποτέλεσμα καθημερινά να ξοδεύονται τα χρήματα που έχουν ήδη επενδυθεί, να απολύεται προσωπικό της εταιρείας και σε γενικές γραμμές, η εταιρεία να οδηγείται στη μη ικανότητα λειτουργίας», ανέφερε ο ιδρυτής της AirSea Lines Ελλάδας Μιχάλης Πατέλης, στα τέλη του περσινού έτους, όπως είχε δημοσιοποιήσει το Capital.gr.
Τότε, σύμφωνα με στελέχη της εταιρείας, τα μηνιαία έξοδα της Air Sea Lines, μαζί με τα έξοδα προσωπικού, ανέρχονταν σε 700.000 ευρώ, την ίδια στιγμή που τους χειμερινούς μήνες, τα ημερήσια έσοδα, μόλις που ξεπερνούσαν τις 3.000 ευρώ.
Δυο ήταν τα καίρια «χτυπήματα» για την εταιρεία.

Η αρχική επένδυση των 25 εκατ. ευρώ «τινάχτηκε στον αέρα», έπειτα από τη μη διεξαγωγή πτήσεων, για δεύτερο συνεχές καλοκαίρι στο Αιγαίο, αλλά και η έλλειψη υδατοδρομίου στην Αθήνα, καθώς η εταιρεία διεκδικούσε το Φάληρο.
Ο Μ. Πατέλης και άλλοι μέτοχοι «χρεώθηκαν» την επιχειρησιακή αποτυχία της εταιρείας, με αποτέλεσμα δυο επενδυτικά fund - μέτοχοι, η Rab Capital και η Fidelity να ζητήσουν την απομάκρυνσή τους.
Είχε προηγηθεί αποτυχημένο roadshow για την εξεύρεση επενδυτών, με αποτέλεσμα να αναλάβει σήμερα το management της εταιρείας ο Κύπριος Ανδρέας Ραλιάς, προερχόμενος από την On Telecoms.
Η εταιρεία απασχολεί περί τα 20 άτομα προσωπικό στα κεντρικά γραφεία της Καλλιθέας, τα οποία δυσκολεύονται πλέον να πληρωθούν.
Στις 28 Αυγούστου 2004 πραγματοποιήθηκε η πρώτη πτήση
Μετά από αρκετά γραφειοκρατικά προβλήματα, αλλά και πρακτικά, καθώς δεν υπήρχε εγχώρια νομοθεσία για την δημιουργία υδατοδρομίων, η AirSea Lines πραγματοποίησε την πρώτη της πτήση στην Ελλάδα στις 28 Αυγούστου του 2004.
Μέχρι και το 2004 δεν υπήρχε νομοθετικό καθεστώς για τη λειτουργία αεροδρομίων επί υδάτινης επιφάνειας και καμία αποσαφήνιση αρμοδιοτήτων μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων, δηλαδή την Υπηρεσία Πολιτικής Υπηρεσίας και το υπουργείο Ναυτιλίας.
Οι πρώτες γενικές κατευθύνσεις για την ίδρυση αεροδρομίων επί υδάτινης επιφάνειας στην Ελλάδα δόθηκαν με το νομοσχέδιο 3333/2005, δηλαδή η αδειοδότηση και λειτουργία αεροδρομίων επί υδάτινης επιφάνειας, ενώ τον ίδιο χρόνο εκδόθηκε κοινή υπουργική απόφαση, η οποία έθετε ως όριο τη διεξαγωγή τριών πτήσεων την ημέρα ανά προορισμό.
Ο νόμος 3333 για τα υδροπλάνα παρέπεμπε τη ρύθμιση κρίσιμων θεμάτων όπως συχνότητα δρομολογίων, έγκριση για τη διενέργεια πτήσεων τσάρτερ ή διακομιδής ασθενών σε Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο θα έπρεπε να εκδοθεί εντός έξι μηνών.
Πέρασαν περισσότερο από τέσσερα χρόνια και το ΠΔ ακόμα εκδίδεται, εξαιτίας της γραφειοκρατίας, αλλά και ενστάσεων που υπέβαλαν η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και το υπουργείο Ναυτιλίας για να αποσαφηνιστούν θεσμικά ζητήματα, όπως οι απαιτούμενοι κανόνες λειτουργίας και ασφάλειας των υδατοδρομίων, οι περιοχές κίνησης και ελιγμών των υδροπλάνων, καθώς και πολλές άλλες διατάξεις τελωνιακής και αστυνομικής φύσης.